85
P r o s p e r: (haar niet oplettend) Ik niet, Baptiste niet, zft niet... Wat niet geboren is, toch geboren ... Wat niet bestaat, bestaat, bestaat!... Curator ad ven-trum, ad, ad, ad, ad, ad... (kwaadaardig stilstaand) Wat mot je? Wat sta je? Wat wil je?
Charlotte: Kwitantie.
P r o s p e r: Buk uit met je kwitantie!
Charlote: Ja, ik wil d’r wel mee uitrukken, maar of h*j ’t doet ? ’t Is al de derde maal...
P^rosper: Dat vraag ik je niet! Dat raakt je niet! Al was-ie zes en dertigmaal geweest, heb jij nog geen ongepaste antwoorden te geven!
Charlotte: Dan maar weer wegsturen. (Zich bij de deur omdraaiend) Maar ik pak m’n boeltje, hoor! Zoo’n dienst kan me afgestolen worden! Hier ’n groote mond, as je met ’n kwitantie binnenkomt, en benejen ’n slabek, as je ze wegstuurt! Driemaal de huurkwitantie! Heb *k nog nergens bygewoond! (halverwege af).
P r o s p e r: Charlotte! Lotte! Is dat de huurkwitantie ?
Charlotte: Nee, ’t is niet de huurkwitantie, maar de huurkwitantie!
Prosper: Is die dan — is die dan al driemaal geweest ?
Charlotte: God, is dat zoo’n wonder? We houen toch al an de zeventiende ...
Prosper: Zeg ’m dan, dat wegens sterfgeval...
Charlotte: Kies! Hè-’k ’m toch al tweemaal ge-zeid! Je ken de dooien toch niet uit de grond stampen ...
ZEVENDE TOONEEL.
De vorigen, Baptiste.
Baptiste: Dat’s ’n advocaat van niks, van niemendal! Nog nooit heb ’k met dien kerel ’n proces gewonnen ...
Prosper: Stil! Stil! (fluistert Baptiste iets in ’t oor. Deze haalt even onwillig de schouders op, gaat op