Beschuit met muisjes

35

Aristide: (meelachend) Ja, zus, dat ’s nou niet listig van je, hahaha!

Mevrouw: (lachend) Tante, tante, hoe kom je daar op!

Groomoe: Ja, Adèle, nou heeft Prosper gelijk, hahaha!

Prosper: (van ⁹1 lachen bekomend) Hè! Hè! Dat heeft me goed gedaan! En dat’s voor ’t eerst sinds langen tijd, dat we allemaal ’ns smakelijk en zonder zorg gelachen hebben!

Tante Adèle: Nou, daar begrijp ’k niets van. ’n Beleefdheid is ’n beleefdheid! En als my, godbewaar (klopt op 't tafelblad) wat overkomt, sta ik ’r op, dat mijn dokter ook ’n kennisgeving krygt! Dat is de burgerlijke beleefdheid...

Prosper: (tegelijk met de anderen lachend) Tante, hou op, hou op!...

DERTIENDE TOONEEL.

De vorigen, Baptiste.

Baptiste: (verschijnt in deuropening van achterwand. Hij blijft met ’n strak-gespannen gelaat, en met de handen in de zakken, onbewegelijk staan, ’t Lachen der anderen houdt onmiddellijk op. Een stilte van angstige verwondering).

Prosper: Nou? Wat doe je — wat doe je... mal! (Baptiste beweegt niet).

Aristide: Is — ’r iets gebeurd? (Baptiste blijft versteend).

Mevrouw: Baptiste! Baptiste! Scheelt je wat ? (hij gaat met ’t zelfde strakke gezicht bij de deur zitten).

Tante Adèle: Nou, Baptiste, je maakt ons ongerust! (een stilte).

Prosper: (geprikkeld) Wat drommel, wat drommel, wat zit je nou den paljas uit te hangen!... Was ’r geen bagage in dat hotel?