32
Pr os per: En breng die twee telegrammen even weg. Maar dadelijk. Nou?
Charlotte: Centen.
Pro sper: Dat kun je toch op ’n andere manier vragen! AsjebliefI
Charlotte: ('t bankpapier heen en weer draaiend en tegen 't licht houdend) Drie honderd gulden? Drie honderd! Nou, nou! Da’s om van te schrikken! (af).
ELFDE TOONEEL.
Mevrouw, Groomoe, Prosper, Aristide, Adèle.
Mevrouw: Mocht dat nou wel, Prosper?
Prosper: Of ’t mocht?
Mevrouw: Dat waren toch de driehonderd gulden...
Aristide: Die ik in z’n portefeuille... Waarom zou dat niet mogen?
Mevrouw: Nou ik dacht...
Prosper: Hahaha, je zal je an ander grof geschut moeten wennen! Dat’s pas ’t begin! (de pas gekomen
kaartjes openend) Mr. Van der Wielen. P. C Ja, ja,
die krijgt ook nog ’n ongezellige kleinigheid van ons...
Tante Adèle: Die Baptiste! Die arme Baptiste! En, wat zei-ie wel, toen-ie ’t hoorde ?
Aristide: Die weet ’t nog niet!
Tante Adèle: Weet-ie ’t nog niet? Zyn jullie ’t ’m dan niet wezen zeggen?
Mevrouw: Nee, tante. Baptiste is naar Botterdam.
Aristide: Naar ’t hotel, waar Gerrit voor ’t laatst gelogeerd was.
Tante Adèle: (langzaam overleggend) Waar Gerrit voor 't laatst gelogeerd was? Wat moet-ie daar?
Groomoe: Voor de koffers.
Mevrouw: Tenminste als ’r bagage is.
Aristide: Begrijp je dat nou niet, zus? Wy twee zyn naar de Credietbank gegaan, en Baptiste...
Prosper: En als u ’t nou niét begrijpt, tante, is