Beschuit met muisjes

28

Félicité: Maar pa, vanmorgen nog, voor je uitging...

P r o s p e r: Vanmorgen niets, niemendal! ’r Is 'n oom van je gestorven! Mijn broer is gestorven! En wat 'n uitnemende kerel! Een zooals ’r in geen duizend jaar ’n tweede geboren wordt! Schaam je! Nee, schaam je! Je moeder heeft volkomen gelijk! In de eerste weken wil ik geen gezang hooren! Later kun je je scha inhalen.

Félicité: Maar pa...

Pr o sper: Nee, nee, nee! ’t Is jammer genoeg — erger dan jammer! — dat we ’m maar zoo kort in ons midden gehad hebben! Die fatsoenlijke, nobele jongen...

Félicité: Nou! Gister is ’r anders over ’m gesproken ...

Prosper: Door wie?

Aristide: Ja, door wie?

Félicité: Kan mij ’t schelen! ’k Ben suf! ’k Heb niet gehoord, dat-ie ’r met geld vandoor was gegaan!

Prosper: Dat zuig je uit je duim! Dat was ’n — dat was ’n — dat was ’n — ’n, ’n ’n, 'n kinderstreek — hoe oud was-ie toen heelemaal? — dat was ’n jongensstreek, zooals alleen ’n echte, ’n door en door echte jongen, uithalen kan!... Hebben we samen geen nestjes leeggeroofd? Zijn we niet samen, als ’t donker was, over de schutting van den buurman geklommen, om zakken vol appelen en peren te moeren? Hebben we niet, als moeder ’r porte-monnaie liet slingeren, dubbeltjes, ja kwartjes en eens, hahaha, eens ’n gulden ge-ge-ge-gelangevingerd? Was dat diefstal, wat?... Was ’t ’n misdaad, dat-ie in Antwerpen voor, voor, voor — dat kan ’k jou niet vertellen! — dat-ie in Antwerpen wat te veel geld uitgaf! Nee, ’t was ’n echte, ’n tip-top, kerngezonde jongen! En vader is te streng tegenover ’m geweest! Veel te streng! Onvergefelijk streng! Vader heeft ’n eenzamen zwerver van ’m gemaakt! (tot Félicité, die onwillig-luisterend ’n gordijntip opwipt) Laat dat Fé! Dat ’s ongepast! Wat drommel, wat moeten Kleinman van de overzij Schoor van de Bazar van ons denken!

Mevrouw: En loop even naar boven, Fé, kind, en zeg tante Adèle, dat ’r koffie koud wordt...