De opgaande zon

2    BIJ    DEN    VIERDEN DRUK

maandenlange arbeid zoo slecht beloond werd en van de opbrengst van zijn tooneelwerk in het dure Berlijn leven moest.

Zijn financieele omstandigheden waren dan ook oorzaak, dat hij in 1908 aan ons (de oude Tooneelver-eeniging) ten slotte toch toestond ,,De Meid” te spelen, dat gedeeltelijk in dagbladen en in een maandschrift gepubliceerd was; toen wij deze fragmenten gelezen hadden, durfden wij aanvankelijk de vertooning van het stuk niet aan, doch zie: ook hier werd de oude stelregel, dat 't ,,beim Theater immer anders kommt”, bewaarheid. ,,De Meid” had in Maart 1908 een groot succes en wij speelden dit stuk tot het einde van het seizoen, waarna wij naar Berlijn gingen om een week lang in het Hebbel Theater (thans Theater i. d. Stresemannstrasse) Nederlandsche gastvoorstellingen te geven, waar wij behalve een eenacter van Clara Viebig en Molière*s ,,Ingebeelde Zieke” uitsluitend Heijermans’ stukken vertoonden.

Tijdens de Berlijnsche gastvoorstellingen wisten wij Heijermans over te halen te contracteeren voor twee nieuwe stukken ter vertooning in het volgend seizoen, maar een zijner voorwaarden was: dat zijn eerste stuk onder pseudoniem gespeeld moest worden.

In October 1908 ging dan ook de première van Heijermans' ,,de Groote Vlucht” onder den schuilnaam van Mr. Icarus Forens. Heijermans kwam uit Berlijn over gedurende den repetitietijd, maar logeerde streng incognito in het Hotel des Pays Bas in de Doelenstraat. Hij vertoonde zich niet op straat en 's avonds kwam ik — hij had mij de regie opgedragen — op zijn hotelkamer om hem op de hoogte te brengen van den stand der repetities, de door ons gewenschte veranderingen, enz. Zelfs de medespelenden wisten niet wie de auteur was; men hield er Frederik van Eeden voor.