De opgaande zon

EERSTE BEDRIJF, TIENDE TOONEEL    35

hoorbuis van de telefoon) .... 32342! 32342! Weet 'k wel, dat 't nummer niet in 't telefoonboek staat. . . . (schichtig omkijkend, terwijl Jen-sen in de deuropening verschijnt) ... .Ja, ik zal ’t noteeren: drie dozijn fantasie-haarkammen — jawel, fransche! — en 'n gros van die andere. . . . — juffrouw, praat 'r toch niet telkens tusschen-door — (tot Jensen). Excuseer, 'k neem even 'n order op! — 'n gros gewone kammen, twaalf nikkelen wekkers en drie van de beste luxe-albums, die 'k voorradig heb. Dank je wel. Wordt alles morgen vroegtijdig verzonden. Ja, juffrouw, ik kan maar een klant tegelijk helpen! (de gehoorbuis neerleggend). Ga zitten, ga zitten. Een oogenblik nog! (schrijft). Die telefoon schaf 'k af. Staat letterlijk geen seconde stil! (schrijft). Zoo — en 'n gros haarkammen. Nou is ’t tenminste weer geboekt — mag ’k lijjen, dat we niet om de halve minuut gestoord worden. Sigaartje, collega? Import, havana, manilla, sigaret! (een sigarentoetje uit zn zak nemend) 'r Is van alles, te kust en te keur!

Jensen:

Dank u wel. Ik rook nooit.

Mathijs:

Nee? Dat verbaasd me. Voor de gezondheid? Jensen:

Och, de gezondheid zou 'r geen bezwaar tegen maken, 'k Heb 't me afgewend, omdat 'k aan de heeren op 't kantoor en vooral aan die op 't magazijn, niet 't slechte voorbeeld wil geven. De laatste brand in ,,De Opgaande Zon,” voorverleden jaar, die u zich wel zult herinneren. . . .