De opgaande zon

i6    EERSTE BEDRIJF, TWEEDE TOONEEL

S o n j a:

Hahaha, Robert en Bertram, de lustige vagebonden! Kopje koffie?

Doort j e:

Nee.

S o n j a:

Menschen, bij 'n begrafenis wordt altijd koffie gedronken!

Doo r t j e:

Hoe 'n meid van over de twintig. . . .

S on j a:

Een-en-twintig in Januari. . . .

D o o r t j e:

Hoe die nou niet 'ns één ernstig woord praten kan!

Moeder:

Wacht maar tot hij thuis is, dan kan je van z'n gerijm mee-profiteeren. Ik word hier letterlijk gek. Grootva (met z'n kop naar de tafel komend) : Nee kind, d’r is waarachtig geen suiker in... . Moeder:

Nou mot jij ook nog beginnen, vader! (den suikerpot uit Sonja’s handen wegtrekkerid). Nee! Ik heb niet meer genomen! Uit den grond stampen kan 'k ’t niet. ...

Grootva (vriendelijk) :

Nou, dan niet — dan niet. As je 't maar vooruit zeit, dan weet je 't, dan weet je 't. . . . (terug naar den erker) En as je weet, hoef je niet te zoeken, hé-hé-hé! (winkelschel) Vollek!

Moeder (zich inhoudend) :

Dank je wel. Dat wist nou weer niemand. As de