De minnaars

drommen achter Dior en Coco. Hij benadert ze speels, luchthartig en dik-op onbetrouwbaar. Ze tippelen erin, en na een paar weken zijn ze gevloerd. Lopen ze bleek en lusteloos door het theater, met zwarte schminktranen over hun wangen, omdat hij niet meer wil. Als hij zegt dat het uit is, is het uit. Hij blijft vriendelijk, speels, knijpt ze wel af en toe in de wang, maar stijgt als de zon ver boven him einder.

En naast hem, Eric, de Pierrot met het teleurgestelde gezicht, dromer, prater met de maan, vrouwenkenner, vrouwenjager, alleen weer anders, met manden vol romantiek, waaruit hij minzaam uitdeelt, gul, altijd vol erotische esthetiek.

Wieland zegt, wat jij meemaakt met die vrouw doet me denken aan Lambertina, Eric.

Hoe lang ben je met haar geweest ? vraagt Jolante.

Tien jaar. Tot ik met Brilletje trouwde. Ze was er kapot van. Ik zei tegen haar, ik trouw met Brilletje om haar geld. Want wat is een nederlands acteur? Een stumper, die nooit zeker is van zijn geld. Als ze je niet opnieuw een contract aanbieden, heb je af te wachten wat er met je gebeurt. Kan je in de WW. Je grootste luxe is een bovenhuis in de Johannes Verhulststraat. Moet je ze in het buitenland zien, in Frankrijk, in Duitsland, met hun auto’s, hun buitenverblijven, die grote stijl. Hollandse acteurs zijn burgermannetjes, zoals de rest.

Nou ja, je hebt nu je buiten, zegt Louis B.

Inderdaad heeft Wieland nu een buiten aan de