De minnaars

verzuipen als in de middeleeuwen, toen verzopen ze die schijthuizen, en dan die Jodin met haar geile boluslach, haar man is in de handel, zal je gedacht zijn, goocheme Sallie, hij heeft dat hotel gekocht, wij sappelen ons gek voor een nieuw bankstel. Ja, dat zegt Moe, Pa, en dan ga je bij het raam zitten met je wolle sokken, op kousevoeten, je zegt niks terug, want zo tam als Moe in bed is, zo fel is ze in het nette. Dan drink je je neutje, tot ze zegt: Ophouden, anders word je weer onbekwaam, ik zet de fles weg. Anders doe je weer zo geilerig in bed, vanavond, en afgezien, me zuster Trees komt met moeder en dan zegt die weer Rinus zuipt te veel, daar moet je een stokkie voor steken. Dat gelazer heb IK dan weer. Dan kijk je naar buiten Pa, je bent eraan gewend, aan het geslijm van moe, je bent er door versuft, je weet niet eens meer beter, en als men j e vraagt, ouwe kwi j lebabbel, dan wil j e zelfs niet anders meer, dood is goed dood, want ze hebben je geestelijk en lichamelijk impotent gemaakt. Soms denk je terug aan de oorlog, toen was je te werkge-steld in Berlijn. Goed, je zat in een kamp, met andere goosers, dat werd bewaakt. Geen concentratiekamp, nee, een werkkamp. Daar waren alle holland-se jongens bij elkaar gebracht, we moesten hard werken, munitie en zo, maar ’s avonds was je vrij, nou, en daar in Berlijn daar was iets ‘los’ zeggen de Moffen-Het is misschien erg wat ik zeg, het was de mooiste tijd van mijn leven, ja, ik was al getrouwd met je moeder, ze hebben me weggehaald toen was