VIERDE TOONEEL.
Sachel. Esther. Aaron. Rose.
Rose. Goeien avond, ’k Ben laat.
Aaron. Sachel, daar is Rose. Zal ik wel te veel zijn.
Sachel. Dat ben je.
Aaron. ’k Heb ’r gijn in, reusachtig! Essie staat an de grond vastgeroest as ’n roestige spijker — en hij — en hij: van alles twaalf was niet genog! — zet ’n gezicht as ’n begraffenis. Nog veel jaren! Geeft ’n feest van belang! Reusachtig! (af).
VIJDE TOONEEL.
Sachel. Esther. Rose.
Rose (schuw). Meijer was niet thuis, ’k Heb lang motten wachten (een stilte). Daarom is ’t zoo laat geworden. Hij kan morgen niet. Of t Maandag goed is? (een stilte). Of ’t Maandag goed is? Hoor u niet?
Sachel. Heb jij — waar sta je?
Rose. Hier.
92