Esther. Verstaat zij ’tniet? Doet ze’t niet élke avond? Wat mankeert jou toch? Ga je gang, Roos.
Sachel. Zij niet! Zij niet! As ze de pennen vergeet!
Esther. Die vergeet ze toch nooit.
Sachel. Stoor je niet an me! Groot gelijk. Tot ’t te laat is.
Esther. God allemachtig — wat heit die man ’t van avond op z’n heupen! (Rose doet de luiken voor). D’r komt zeker onweer los met die warmte. Ik heb ’t höndswarm. Zouen we niet beter doen voor de deur ’n luch-ie te scheppen?
Sachel. Dank jou voor je luchie. Ik heb ijskouwe voeten.
Esther. Ijskouwe voeten? Hoe is ’t mogelijk? Hoe komt iemand an ijskouwe voeten ? D’r hangt ’n lucht om te stikken. Ik zweet me dood! (gaat bij de onderdeur zitten).
Sachel. Heb je gekeken of de pennen....
Esther. Maak je niet ongerust! Alles komt in orde.
Sachel. Op ’t linkerraam zit-ie nog niet.
Esther. Ze zal ’m ’r wel opdoen____
Sachel. Ben je bij Abram geweest?
15