Esther, ’n Loop voor niks! Had de heele boel verkocht. Vanmiddag al.
Sachel. Was Rafaël ’r dan niet geweest?
Esther. Rafaël? Rafaël? As-diè wat belooft, komt ’r eerst zeker niks van! Was ’r heelemaal niet geweest! Je mot ’t van je kinderen hebben. Geeft me wonder dat-ie nog thuis eet! ’k Zal z’n koffie op
de stoep zetten, dan hoeft-ie niet binnen te kommen.
Sachel. Had ’r zelf heengegaan van morgen!... ’n
Heele partij goed na de maan!
Esther. Og, wat zal ’k antwoord geven op jouw gezanik! Mot ik jóuw zoon achterna loopen? ’k Heb niet genog te doen! Ken ik helpe dat-ie te lui is om ’n poot te verzetten? Zoo’n leeglooper! As-die eenmaal belooft bij Abram an te gaan, ken ik
dan ruike dat-ie niet gaat? ’k Zal ’m an ’n handje nemen! ’k Zal ’m op me arm d’r na toe dragen! Wat zeg je me daar van!
Sachel. Met al jouw gesmoes — de pen is niet op ’t raam____
Esther. Wat wil die man toch van avond van de pen! Ze halen hier niks weg. En mijn zeker niet: ik eet te veel. En as ze jou stelen, brengen ze je over ’n uur terug. Je ben te lastig. Klaar, Roos?
16