Kamertjeszonde

‘Wat ben ik toch stom! Had ik helemaal vergeten. De repetitie heeft zo lang geduurd. Over vijf waren we d’r nog../

‘De bediende zei datje om half vier...⁵

‘Ach, wat weet die er van? Waren we d’r niet om kwart over vijven, Lisy?’

‘Ja, natuurlijk, auf mein Ehrenwort.’

‘Zou je me willen voorstellen ?’

Ze stelt me voor aan een vrouw met een aangenaam gezicht en aan iemand, die komiek moet zijn.

‘Me vriendin Lisy en onze komiek... meneer Spier, een vriend van me.’ ‘Ja,⁵ zegt de komiek, ‘we hebben gerippeteerd tot; vijf uur.⁵ Waarom liegen ze alle drie? Zeker denken ze dat het zo hoort, dat ze ' Georgine er een plezier mee doen, dat ik zo’n meneer ben...

‘Wist je dat ik hier logeerde ?⁵

‘Nee. Ik kwam hier bij toeval.⁵

‘Blijf je hier vannacht ?⁵

‘Dat hangt er vanaf... van me vergadering.⁵

‘Zanik niet met je vergadering. Wat een flauwsies! Je hoeft je voor hun

niet te generen. Je komt natuurlijk kijken, hé?⁵

‘Als ik tijd heb.⁵

Nou onverschillig doen.

‘Meneer komt wél,⁵ zegt de komiek wijs.

‘Mag ik een bittertje offreren ?⁵

Wat zijn de commis-voyageurs stil geworden. Ze hebben namen gehoord, smoezen over ons.

‘Krijg ik een boeket van je vanavond ?⁵ Ik kijk haar verwonderd aan.

‘Een boeket?⁵

‘Daar kè-je me een dol plezier mee doen. As je me hart wil stelen...⁵ ‘Ik hou niet van die dingen.⁵

‘O! Hij is weer zwaar op de hand! Da⁵s nou toch zo⁵n zwaar op de hande, Piet. Jammer dat jij geen dominee geworden ben!⁵ ‘Met een boeket,⁵ zegt de komiek en knipoogt glimlachend naar mijn kant, ‘met wat blommen doe je ze altijd plezier. Ik steek liever het geld in me zak.⁵

‘Toe nou. As je een jongen zendt naar de bloemenwinkel in de Hoogstraat kan d’r nog best een gemaakt worden. Wees nou es lief!’

‘Nee. Ik hou niet van jouw soort lievigheid. Ik gooi liever het geld in het water.’

‘Hé, wat aardig als een vrouw je wat vraagt!’

72