Kamertjeszonde

stellen - dat geloof je toch wel als ik het zeg, niet ? - zonder erbij te denken zeg ik zo zachies:

O. Rozen, droef en schoon, ik heb U uitgekozen,

Voor al mijn koude dom, rode en witte rozen...

God, je begrijpt toch wel, dat ik Kloos niet opzeg waar me tante bij is én me oom, die een groothandel heeft in pruimen, konfijtedalen, sinaasappelen, rozijnen, én me vader, die nét zoveel weet wié Kloos is als die straatveger daar, én me moeder én Saar Je begrijpt toch wel, dat je jezelf voor je kop slaat, eer je...!’

‘Jawel, jawel. Je doet het in gedachten.⁵

‘Natuurlijk. Nou opeens schrik ik op. Me vader, oom en tante lachen, nee maar lachen. Wat valt er nou te lachen, zeg ik nijdig. Je lijkt wel gék met je geleuter, zegt vader en meteen doet ie me na - Au rozen! Au! Zeg me liever wat de Central Pacific of de Denver Rio-s vandaag gedaan hebben, lacht oom van de konfijtedalen. - Wat doe je met een roos? Zo is ie nou altijd, zegt vader. Die gekkigheid zal er wel uitgaan, zegt tante: niewaar Moos? - Au rozen! Au rozen! roept vader. Ik hou me mond. Wat mot je er op antwoorden ? Maar toen werd ie giftig. Meneer houdt z⁵n mond zegt ie, meneer is beledigd, meneer staat te hóóg boven ons, meneer veracht ons, meneer leeft in hoger sferen, meneer zit altijd in de wolken, in de blauwe-blauwe, geel-groene paarsklontige wolken! Nou, ken je niks zeggen ? Daar had je weer de gewone ruzie. Nou zal ik es mét kwaad worden, dacht ik. Welnee - zeg ik - u hebt groot gelijk. - Moet je me nog voor de gek houen ook, aap, kwajongen, snotneus! - Hou alsjeblief een beetje uw fatsoen waar oom en tante bij zijn, zeg ik. Toen kwam die eerst góéd los: Bliksemse aap, heb jij me wat te leren. Je oom heeft me een goeie raad vanmiddag gegeven. - O! Bemoeit oom zich óók al met mijn opvoeding? zeg ik. - Elkeen most zich met jou bemoeien! zegt ie woedend. Dat mot uit zijn met je fratsen! Je zult voortaan ⁵s avonds niet meer uitgaan, en dis ik je weer betrap, als je weer van die krankzinnigheden schrijft, van die dingen alsof je hersenverweking hebt, dan breek ik je je nek! Heb je me verstaan? Me moeder probeert hem te sussen, maar me goddelijke oom zegt dat ie gróót gelijk heeft, dat het schande is om je tijd te verliederlijken met artiestenvolk, dat al m⁵n vrienden schoften zijn en jij een duivel, dat alleen me vader en me moeder het goed met me menen. Tante glimlacht er wijs bij. Dat schepsel heeft een wijs gezicht om erop te slaan. Je moet ⁵r lief zien lachen, wijs zien doen als ze een stomheid zegt! Moossie, luister nou naar je vader. Moossie, je vader

62