Kamertjeszonde

uur. Da’s een fatsoenlijke tijd.’-‘Wat hebben jullie een haast!’ zegt Guus gepikeerd.-‘Me dunkt dat het welletjes is.⁵-‘Jij b^{en    avon}d al zo

verrekt saai en vervelend geweest!⁵-‘Hij is alweer verliefd!⁵ lacht Karel, die schitterende oogjes heeft van de klare. - ‘Zaag niet!⁵ zeg ik, geeuwend. -‘Op wie is die nou weer verliefd?⁵-‘Op Georgine Casper.⁵-‘Waar hebben jullie die gezien?⁵-‘Bij ProtS-^cZo, is Georgine weer in de stad.⁵-‘Nou da’s een knappe meid,’ zegt Dirk.-‘Hoeveel maal ben jij al verliefd geweest,’ lacht Scherp.-‘Jongens,’ zeg ik inniger geeuwend, ‘ik heb meer slaap dan verliefdheid. Ik denk er op het ogenblik alleen aan om lekker te gaan maffen.’-‘Het is gevaarlijk om iets an te halen met een getrouwde vrouw.’-‘Daar heb je maar ldst mee.’-‘Sjorsjien? Sjorsjien? Wel zeker, die kén ik,’ zegt Duif. ‘Die d’r man is ommers naar Amerika gegaan, een jaar of drie gelejen. Heit ze niet gehoerd met Ba...’-‘Mens,⁵ zeg ik, prikkelbaar in mijn slaperigheid, ‘haal toch niet iedereen over je zatte tong. Wat gaat jou die en die en die an!’-‘Wat heb jij het goddomme op je heupe!’-‘Laten we nog een half uurtje banken,’ zegt Guus.-‘Nee ik ga naar huis.’ - ‘Spier wat ben je ongezellig.’ - ‘Ik heb slaap.’ - ‘Meneer is vanmiddag om drie uur opgestaan!⁵-‘Gaat er iemand zover mee?⁵-‘Ik.⁵ -‘Hè, jassus, hoe flauw van jou Moos!⁵-‘Ik moet morgen om tien uur op kantoor zijn.’-Guus heeft terwijl de kaarten uitgelegd. Met hun vieren blijven ze om de tafel. De lamp beschijnt zonderling hard de hoofden van Dirk, Duif, Guus en Karel, de vieze tafel, de glazen, de flessen, het leeg sardineblikje, de vellen van de paling, de homp brood.-‘Amuseer je! Dag Guus!’-‘Spelbrekers!’-‘Een kwartje!’-‘Vijfendertig cent!’-‘Goeie-nacht!’-‘Slaap wel!’-‘Veertig cent!’-‘Guus geef mijn nog een brande-wijntje.’-‘Vijftig cent!’-‘Een gulden!’...

Op de trap horen we nog de logge, brutale stem van Duifje. Ik trek de buitendeur dicht. Flauwe lichtschemering fietst over de dakenrij. Een agent op de andere stoep kijkt naar de lichte ramen van Dirk en Guus. Het zijn de enig rood-vierkante gaten in de nauwe straat.

‘Goeienavond,’ zegt de man, rustig.

‘Goeienavond,’ zeggen wij.

De buitenlucht knapt op. We gaan naast elkaar zonder praten.

Na een héél eind lopen zeg ik moe: ‘Wat een bénde!’-‘Ja, een zwijne-troep,’ zegt Scherpenzaal.

Voetstappen dreunen, schaduwen bollen, rekken weg.

‘Wat doen we er eigenlijk?’-‘Dat weet ik zelf niet.⁵-‘Was het niet beter om nou lekker op je nest te liggen ?⁵-‘Of het! Van jou begrijp ik je het helemaal niet.⁵-‘Waarom niet van mij?⁵-‘Wel, jij verschooiert talent én je gezondheid.⁵-‘En jij dan?⁵ zeg ik, moe, óp, licht-duizelig.-

30