Kamertjeszonde

‘Geef mijn nou nog een brandewijntje met véél suiker,⁵ zegt Duif dan weer lodderig. En het gesprek drenst.

‘Wil jij nog bier?⁵-‘D⁵r is geen bier meer. Haast je maar niet.⁵-‘Ouwe klare?⁵-‘Ja geef mij een glaassie.⁵-‘Stien ziet er niks goed uit.⁵-^£Meissies in de groei. Dat hebbie altijd. Toen ik zo oud was, was ik zo mager als een talhout.⁵-‘Je mag wel opd⁵r passen.⁵-‘Ach, lui niet. Laat d⁵r vader d⁵r wat meer geven,⁵ zegt Duif bot. ‘Vanmiddag zat ie bij Mast te vreten met een halve fles wijn. Meneer mot nódig wijn suipen! God zal ⁵m lazere! Stien gaat naar ⁵m toe en toen geeft ie ⁵r een kwartje! Nou vraag ik je! ⁵t Is toch goddome sijn kind! Ben ik z⁵n vrouw geweest, ja of nee! ⁵t Is een godsnakende schande! Zo⁵n vuile verdommeling! Enfin, ik zal d⁵r maar wat opzetten. Al dat gelul geeft niks, geen mieter!⁵ Er komt een stilte van ergernis en verveling. In de achterkamer horen we Stien scharrelen.

‘Nou,⁵ zegt Scherp eindelijk, dikwijls kan hij zo héél kalm uit zijn slof schieten, ‘zo héél erg ongelijk heeft ie niet.⁵ ‘Watte!⁵ zegt Duif, woedend, zich haast verslikkend.

‘Met permissie, jij verzuipt toch alles.⁵

‘Heb jij daar last van, jóód ?⁵ snauwt Duif, geelbleek van ingehouden woede.

‘Niet schelden op mijn kamer,⁵ zegt Dirk sussend.

‘Ik lus me glaassie op z⁵n tijd,⁵ ratelt Duif, kwaadaardig, ‘dat wil ik goddome wel wete. Maar d⁵r vader laat zich mintenere, mintenere door een getrouwde vrouw. Daar vréét ie van, de vuilik. En ons laat ie ver-hongere. Mot ie bij Mast vrete met een halve fles wijn, as ik niet weet rond te kommen ? Hij was an de zallem bezig, an de zallem, god zal ⁵m verdomme, met doperwtjes, heit het kind me verteld. Wij hebben het motten stellen met klapstuk! Zo⁵n vuilik! Zo⁵n lazermakkero!⁵ ‘Hij heeft het kind toch willen hebben en goed opvoeden, heeft ie me gezegd,⁵ merkt Scherp kalm op.

‘Smóés jij maar met ⁵m. Jullie kunne allebei de kouwe koorts krijge. Ik zal zo gek zijn om Stien an hém te geven! Ik zal verdomme zo gék zijn! Ze is van mijn, niet van hem! Ik heb er me gemak van. Ze hóéft het niet beter te hebben dan ik. Dat zou wat moois zijn.⁵ ‘Ja. Ja. En het kind is er de dupe van,⁵ zegt Scherp, onnozel genoeg om met het wijf te willen redeneren.

‘Wel Jesus nog an toe, waar bemoei jij je mee, vuile jood! Bemoei ik me met jóu!⁵

‘Jij bent te stom om mij te beledigen,⁵ zegt Scherp, die wit om zijn neus wordt.

28