'n Jodenstreek?

88    ’n    jodenstreek?

zweemde er iets van ’n afkeer in haar, tegen de tante, die ze ’n nare, oude jodin vond...

„Waar is m’n vrouw, Betje?”

„Mevrouw leit te bed, heit ’t benauwd. Ben blij dat u kompt. D’r is ook nog ’n boodschap geweest van... hoe hiette ze ook

weer!... nou de naam staat op ’t leitje____

as dat u direk kommen mot, dokter.”

„Zoo goed.... dank je! ”

In ’t groote ledekant, onder den hoog gespannen hemel, lag ze. ’t Gezichtje wit als krijt, blauwe kringen onder de oogen. Ze had juist een neusbloeding gehad, hield krampachtig ’n rood gekleurden zakdoek vast.

Met groote innigheid zette hij zich bij ’t bed en verwarmde haar eene handje tusschen de zijne.

„M’n lieve vrouwtje ”

„Ben je daar Max, ben je daar?”

„Ik, lieveling, ik...”

„Blijf bij me, ga niet meer weg!”