'n jodenstreek? 83
„Zie je,” begon ze, ’t woord tot Dora richtend: „je mot niet vergeten, da-je hier bij joden bent. Daar schaam ik me niks voor. ’k Heb me d’r altijd an gehouën. Kom Max, maak jij eens brooge 1)....”
„Brooge! Brooge!” lachte hij hardop: „tantelief hoe kun je mij dat nou vragen. Dat heb ’k in geen twaalf jaar gedaan. Da-ben ’k al lang vergeten!”
„Nie-waar! Niewaar!” zei’t vrouwtje snibbig: „zeit-ie dat-ie ’t vergeten is? Nou sje-neert-ie zich voor jou.... Kom sjeneer je
niet Je vrouw weet toch ook wel, dat jij
’n jood bent!”
Max werd korzelig.
,,’k Ben ’t vergeten, laat me toch niet alles tweemaal zeggen!” schreeuwde hij in den hoorn.
„Soo, soo, soo hij kan niet meer
brooge zeggen soo, soo, soo!”
*) Zegening tot inwijding van den Sabbath of tot wijding van het eten.