3i
„Jó, ik durf niet, as oom ’t merkt. .. .... „Jij met je oom! Da’s toch je pa niet. Zeg ik zal ’t je morgen geven en dat andere boekie over de kinderen ook.... je weet wel.” Hierna stak Aby een cigarette op, met dikke koonen rukkend den rook wegspuwend, zenuwachtig-haastig, niettegenstaande hij zich alle moeite gaf ’t lekker te vinden en ’n bedaard gezicht te trekken.
„Zouën vader en moeder dan niet in den hemel zijn?” vroeg Max na eenig stilzwijgen: ,,’k heb altijd geloofd da-ze bij God zijn ...”
„Wel nee .... de hemel is enkel wolken .... as j’op ’t kerkhof komt, legt de heele boel in ’n kist. Vin jij dat ook niet griezelig, dat ze je zoo in den grond stoppen? .. ..”
,,’k Heb d’r nog nooit over gedacht.. .. ” ’t Ventje verviel in een droomerig nadenken, schuw opkijkend naar den blauwen hemel, die over ’t water welfde.