30 'n jodenstreek ?
rijke ontdekkingen aan tante of oom te laten merken.
„Zie je nou,” vervolgde Aby in den vollen triomf zijner superieure kennis: „da-wist je nog niet eens. Zal je nou ook wel gaan begrijpen, dat God maar ’n sprookie is, om je zoet te houen.”
„Da’s onzin. Je heb toch niet al die kerken voor niks?”
„Die zijn d’r nou eenmaal.... Da’s geen bewijs! .... Bewijs jij nou dat-ie d’r is!” Max keek bedenkelijk.
.... „Eerstens zegt oom ’t . . . . tweedens staat ’t in den bijbel.... derdens mot iemand ’t water en ’t land toch gemaakt hebben .... vierdens.. . Ach, wat ’n onzin!....”
„Ik zeg je,” — weer de nadruk op dat „ik” — „ik zeg je, dat ’r geen is. Wil je ’t lezen? ’k heb d’r ’n boekie over....”
,,’n Boekie?”
„Stiekem van m’n ouwe weggenomen. Wil j’t lezen?”