’n jodenstreek? 103
„Omdat ik d’r ’n zwaar hoofd in heb” „Omdat! Omdat!... Waarom?”
„’t Is m’n 24iste geval, maar ’k hè-ze nog zeldzaam zoo onrustig gezien. Je mag d’r niet zelf behandelen, hoor!...”
„Da-weet ’k wel, maar ”
„Ze prakkizeert al maar over dood gaan. En da’s ’n kwaje...”
„Als ’t maar voorbij is — ”
„ As... as... as is verbrande turf met permissie! Ze heit me gezegd, da ze heelemaal
gerust zou zijn als d’r moeder ”
„Ja, ja, dat weet ik ook!... Je moet m’n vrouw maar gerust zien te stellen, d’r niet zoo an d’r gedachten overlaten.”
„Je hoef mijn niks te leeren. ’k Ben ook niet van gister!... Ik zeg, dat as d’r moeder niet kompt.... nee, waarachtig dan ben je niet verantwoord, ’t Is zooveel as ’n fieks idee van d’r... ”
„Hum!”
,,’t Is altijd leelijk as ze prakkizeeren over