Voetje (serie Heijermans' Camera)

17

van 't station halen, gooide je heelen dag ondersteboven; letter lijk alles moest nog geredderd worden¹ —: „as u zoo vrindelijk wil wezen, drinken we n kommetje vooruit» terwijl Jan met de kinderen naar ’t strand gaat... Wil u, moe?... Dan zoeken wij ze strakkies op, as 'r voor twaalf uur gedekt is... Nee, Jan, ga ’r nou niet bij zitten!... Met zoo’n bende over den vloer kom ik niet klaar!... As j ij opwandelt tot in de buurt van B e r n a-dette en’n stil plekkie uitzoekt, zijn moeder en ik’r tegen elf uur!... Neem je schop mee, Jet!... Je laat je emmertje staan, Jacquelientje!... Toe nou, Trees en Marie, schiet opl... Je weet dat ’k m’n handen overvol heb!... Dag!... Dag!... Jan, je laat ze geen pootjes baden — anders geeft 't me strakkies 'n morsboel van wat-ben-j e-me!... Dag!... Dag!..

Groomoe knikte ze allemaal over ’t kozijn na — den schoonzoon met de zes prachten van kinderen. Wat ’n gezond, vroo-lijk, altijd opgewekt stelletje! Je hoorde ’t praten en lachen nog ’n heel end op den klinkerweg naast de duinglooiing... Met den koffiemolen tusschen 'r knieën, praatte ze met 'r dochter, ’t Was nou precies weer *t huishouden van Amsterdam, als de kinderen naar school waren en Jan naar z’n kantoor. Dan kon ze ook uren lang met Gusta samen bezig zijn en zich behagelijk in 't nestje van 'r ouden dag inspinnen....

„Ik heb ^Jt hier drukker as thuis,” klaagde Gusta opgewekt: ,,'n dagmeissie heb ik anderhalven dag geprobeerd, maar die snoepte van wat ze maar zag en as ze niet snoepte, droeg ze den boel 't huis uit... Nou kan u begrijpen, moeder, wat *r voor me te doen valt!... De bedden opmaken, 't twaalfuurtje, 't eten en dan de kinderen weer naar bed leggen... Ik dank den hemel as ’t negen uur is en 'k met Jan ’n paar uur kan uitblazen... Moe-lief as u met de koffie klaar is, wees u dan zoo schattig en dop u de erwten... Anders helpt Trees 'n handje, maar die heb ’k vandaag maar mee na ^ft strand gestuurd, want 't kind heeft op die manier niks an 'r beetje vacantie ... Wil u?... 'k Heb maar ineens voor morgen ingeslagen, want de boel is peperduur en je weet waarachtig niet wat je telkens voor groentes voor zoo’n familie zal nemen... Dank je wel, hoor!”

Wat 'n handige huisvrouw was Gusta! 'n Moeder van zes