Droompaard en andere Falklandjes

als een los-gespannen tullen gordijntje wen wind blieft te puffen. Ze knipperde stevig, doch hield de hand boven de brauwen, klaar om het handdeksel neer te flappen as ’r ⁵n ongeluk gebeurde.

Oom Bennie, diep-terug geleund in de andere leunstoel, had z’n pijp in de hand, keek met één bibberend, schokjes-spuwend oog. ⁵t Tweede hield-ie gesloten zó plat en gewrongen, dat ’t ooglid als ’n verdord erwtepelletje verpropt lei. ’t Gaf ’n algemene rimpeltrekking in z’n gelaat. De linker wang builde angstig op, de rechter mondhoek trok zurig omlaag in de bruine stoppels van z’n weekbaard. Oom Jozef, klein week mannetje, met ’n aanvettend hang-buikje, ’n schommelende gouden horlogeketting, ^sn stel bleke, weke handen met véél zware gouden ringen, neeg eveneens achterwaarts. Z’n oogranden waren rood en ontstoken, leken roder, onstokener achter het vet-glimmend gouden lorgnetje. Oom Jozef knipperde langzaam, knipperend als iemand die wel wéét dat z’n ogen beveiligd zijn voor spattingen en ontploffingen, maar toch voor alle zekerheid én gesuggereerd door zoveel geknipper rondom-me, de knipper-spieren in gereedheid houdt om de blinden er voor te doen als ’t buitensporig wordt.

De laatste - Sam — een plus vijf is zes — trachtte z’n geknipper te beheersen, was de oorzaak, de heroïsche oorzaak van het geknipper. De schaar in z’n hand wurmde voorzichtig tussen de ijzerdraadjes, bang om mis te steken. Hij peurde met onsekure handnekkigheid, wrikte van links naar rechts, tammetjes morrelend zonder positief het samenstel van ijzer, kurk, glas te beschadigen. Kraste er evenwel iets aan de schaar of aan het ijzerdraad dan week-ie achteruit en z’n ogen knipperden mét beheersing. En omdat het gruwelijk warm was, mogelijk ook om de inspanning van het forceren, zweette z’n kamerflets gelaat met het rullig zwart snorretje, glansden er melkige pareltjes op z’n voorhoofd in het tam-gele licht der lamp. Er was stilte en geknipper.

66