Droompaard en andere Falklandjes

vrouwen die-die inviteerde om te voelen hoe zacht ⁵t haar was.

Annet nog vanmiddag. Annet die ⁵m zo bewondrend had angekeken om z’n baard. Zonder baard had-ie ⁵n schaapskop, ⁵n kalfachtig gezicht. Dat had ze opgelet als ze, toen ze nog goed met elkander leefden, gekscherend het haar wegduwd en haar hand op zijn kind lei. Zónder baard was ie ⁵n monster, leek-ie misvormd.

Als ze... Plotseling klaarwakker, stond zij voor de sofa, keek hem weer aan. O, ze was gék met ⁵m, al dacht ze van nee. Ze was krankzinnig-verliefd. Ze zou ⁵m wel kunnen zoenen, zoals-ie daar lag — maar die baard - die walgelijke baard, die baard, waarnaar Annet en zoveel andre vrouwen keken₃ die baard die ze bevoelden en prachtig vonden, die smerige, ellendige baard...

Driftig, zenuwachtig-bevend liep ze naar de tafel, zocht in haar naaimandje, greep de schaar en niet-meer-denkend, knielde ze bij de sofa voor het slapend hoofd en angstig-starend knipte zij de ene slier weg dat de kin bloot kwam met zonderlinge, scherpe stoppels.

Toen schrikte ze achteruit, bijna gillend.

Hij had zó een afzichtelijk gelaat. De ene helft van de zij-dige, fraaie baard hing in golving op het overhemd, de andere van de sofa op de grond gegleden, lag daar verstrooid, pluiming van lang, blond haar, glanzend in het licht van de lamp.

De gedeeltelijk ont-baarde kin hoekte spichtig naast het nog niet geknipte haar -, de neus scheen groter geworden, het gelaat vleziger, zinlijker, een gelaat met twee uitdrukkingen, het vróéger gelaat, waar de baardhelft nog was, ’t nieuwe dat niet van hém was, dat hem onherkenbaar maakte.

Bevend van opwinding steunde zij op de tafel, radeloos over wat ze gedaan had, wat niet meer te verhelpen was. Hij, snurkend, bewoog in zijn slaap, draaide het hoofd af, dat nu geheel in de lichtkring der lamp kwam, het hoofd

63