Droompaard en andere Falklandjes

mij ongerust maakt? ⁵k Voel me zo gezond als ’n vis...’ ‘Je zag ⁵r vermoeid uit vanavond. Je fietst veel te lang.⁵ ‘Nu kun je zien! ⁵k Heb vandaag helemaal niet gefietst.⁵ ‘Niet gefietst? En je doet ⁵t anders elke dag?⁵ ‘Geen... trek... te warm weer.⁵

‘O, o. ⁵k Dacht maar. Allright! Is dat geen mop, Willem? Zo doen we nou dikwijls met elkander! Hahahah! Je zou zeggen, hè?⁵

We lachten en rookten weer zwijgend.

Pauw lag achterover, blies kringetjes naar het bladerdek van het priëel. Wouter zat rustig te dampen. Het theelichtje knetterde, spuwde rode spetjes, ging uit.

We keken er naar tot de laatste schuwe trekking versche-merd was.

Het werd een aangename duisternis met het hijgen der brandende sigaren, de rust rondom, het koele geritsel der struiken.

De moeder stoorde ons:

‘Niet zo lang buiten blijven zitten, Wouter... Je vat ⁵n kou eer je ⁵t weet!⁵

En weer verraste mij Wouter⁵s prikkelbaarheid.

‘...Gekheid! Gekheid mam!... Zo’n teer poppetje ben ⁵k niet... Jullie doen met me, alsof... alsof...⁵ Het gesprek had een kille gaping. We gingen binnenshuis. Pauw bracht me naar mijn kamer, bleef aarzelen met de blaker in de hand.

‘Zie je,⁵ zei hij: ‘⁵k Heb ⁵t straks niet willen zeggen, begrijp je, maar waarachtig ik ben vreselijk ongerust over Wouter. Zie je niks aan hem?⁵ ‘Ik?... Nee, niets.⁵

‘...Nee, hè?... Tóch is ⁵t zo... Ik bedrieg me niet...* ‘...Wat bedoel je?⁵ ‘...De ziekte van vader...’

‘...Wel hoe kom je er op!... Hij ziet er prachtig uit...’

‘...O, beste vriend, ik kén de symptomen. We hebben leergeld betaald. — Bij Truus en Hein heb ik ⁵t zien aanko

57