Droompaard en andere Falklandjes

Catarrhus

Toen hij het recept in de bus had gestoken, liep hij be-nauwd-zuchtend op.

Als je gezond was, wist je niet hóé best je ⁵t had.

En nou dat gesukkel. En nog niet eens wéten. Gissen, gissen zonder houvast. Al die beroerde latijnse woorden — in plaats dat ze je zéien, waar ⁵t op stond.

In ⁵t koffiehuis, in de ouwe hoek, zaten Pam en Hobbema. Ze hadden ⁵t dadelijk in de gaten dat ⁵r wat mis was.

‘Wel man!⁵ riep Pam al van verre: ‘wat scheelt je? Je ziet ⁵r zo pips uit!⁵

Peter trok kregel z⁵n jas uit, kwam knorrig zitten. Hij haalde zwaar aan z⁵n pijp, zei geen woord.

‘Is ⁵r wat met je gebeurd?⁵ vroeg ook Hobbema.

‘Nee - géén bitter,⁵ weerde Peter de kelner af, die vanzelf - zó kende hij de gewoonten — ⁵n lichte Catz bracht. ‘Jij - geen bitter?⁵ ‘Sakkerloot!⁵

Het gaf een hele verwondering.

Zelfs de kelner keek verbluft.

‘Geef me - geef me ⁵n kop bouillon...⁵

Het werd stil in de hoek, ze herkenden Peter niet. Een kop

bouillon! Geen bittertje...

‘⁵k Ben bij ⁵n dokter geweest,⁵ zei Peter.

‘Zie je wel,⁵ zei Pam.

‘⁵k Had ⁵t al ⁵n poos onder me lejen - sukkelen - sukkelen met me maag. - Dan weer kramp - dan weer -hoe zal ⁵k ⁵t zeggen - net ⁵n prop. - Nou - nou is ⁵t mis. ⁵k Heb ⁵n receppie gekregen - mot dieet houen - beroerd hoor!⁵

‘Wel wel,⁵ zei Hobbema gewichtig: ‘wat kan je al niet overkommen. En - wat was ⁵t?...⁵

‘⁵t Was... ⁵t was,⁵ bezon zich Peter; ‘verdikme wat zei-die ook weer - ⁵n latijns woord - pedaris - ja: pedaris...⁵ Pam keek ernstig in zijn glas. - Hobbema rookte diepzinnig.

45