Fleo

i7i

heb ’k gesmeekt in vuur’ge gebeden. Liefste, mijn liefste, ik heb veel gedroomd van dat het zou komen. Gij zijt nu verschenen. Nu is het wel goed. Schoon zijt Ge, mijn liefste. Ik heb veel gedroomd van dat ge zoo waart. Zwart is de avond. Mijn lippen zijn rood. Liefste, mijn liefste, hoe goed zijt Ge nu .... Neem m’in uw armen, draag m’in uw armen.... Gij zijt w^rarm Ik ben koud....

Als in de wouden scheemring donkert, onder zwarte boomen kussen lippen. Geen schaduw sombert, geen vorm. Alleen week-vinden van lippen en lijvendringen in rein vergeten van ver-pletrend weten. Hooge boomen ranken donkre kruinen in gitterig floers. Hooge boomen schorsen zuilenverbinden, in nacht van het loover. Hooge boomen planten knoestige wortels in zwijgende aarde. Hooge boomen verdonkren nacht in den nacht sluitende binnen het donker-geziene.

O mijn liefste !.... Gij hebt me gedragen door lanen van leed. Gij hebt mijn lippen gekust in den angst van het woud. Gij hebt verschrikking bezworen die lijnde in gloeiing door ’t rouwende