148
zonder Godsgedachte, alleen herdenken van Uw vleesch, dat bloed me gaf, is Lijden van veel Eenzaamheid, is hooploos, bitter, Moeder.
ZEGGEN VAN SPOT.
Nu wil ik slapen gaan.. . .
Hij ziet het lijk dat in z'n doode kilheid zwart beweegt aan ’t steenen monument.
.... Oók Gij slaapt doode.
.... Requiescat in pace !
.... Hang in vrede totdat het vleesch U van ’t gebeente is gedampt, totdat de wereld van microben en bacillen zich moegevreten aan Uw rotte sappen.. . . Grijns dan, in vrede, bleek geraamte totdat de Zonne U verpulverd. Samoem zal komen en stuiven verre heen atomen van materie, die gratielijk weer dienen, om ander organisme in frissche, nieuwe cellenstructie op te bouwen.
Hang in vrede, doode man, tot wat Uw lijf voor leven heeft gevormd, in andrer lijf is heen-gesmolten.
.... Niets gaat verloren, doode man! Gij noch ik!.... Perpetuum mobile van stof. . .. Nu adem ik en morgen zuigen bloemen op uw dampen... Een Koningslijk stinkt als ’t karkas van schurftig