Diamantstad

Ideaal), de overzij-wetenschap bezit van een deel der Gemeenschap. Hoeveel grooter zou dit sentiment in ons komen te staan, wanneer nog de bourgeoisie hare kunst-naars geheel zou moeten missen, zoo het verlepte op één grooten hoop bleef en het levende, het saprijke, het jeugd-krachtige, het bloesemdragende te weer liep, allen één, onverwinlijk door den granieten onderbouw eener nieuwe wetenschap, allen zeker van de toekomst, omdat die toekomst door de bemachtiging der productiemiddelen ten algemeenen welzijn, nieuw leven, andere levensvisie, andere groote in-de-maatschap-wortelende kunst brengen zal.

Evenwel dit is droom en ik had mij voorgesteld koel, feit na feit ontledend, met 13 te redeneeren. En zoo meen ik nu in dit wederantwoord wel te doen IJ op den voet te volgen, wat gij mij wel gemakkeJijk maakt door uw repliek zóó volkomen sober te geven, dat gij zelfs verzuimt mijne vragen te beantwoorden. Destijds polemiseerend met Van der Goes, hebt gij verklaard dat de beste polemiek-methode die is, „welke het gevoelen des tegenstanders in zijn geheel aanvat, opdat dus de twee gevoelens met elkaar in kontakt zouden komen/ Deze methode past gij echter niet toe in het onderhavig geval. Gij beantwoordt zaken, wier beantwoording ik u niet vroeg, althans niet vooropstelde, terwijl gij het, Antwoord op zuiver maatschappelijke zaken* schuldig blijft. En juist dat had ik noodig. Want het overige brengt ons op een vrij wel onvruchtbaar terrein, öf op een terrein rijk aan meerder spitsvondige dan terzake-nuttige argumenten Ik volg u evenwel. Gij schrijft:

»Indien uw doel met schrijven is, medelijden met „ongelukkige menschen op te wekken of het verlangen te doen ontstaan naar verandering van maatschappelijke toestanden, geloof ik, dat gij een niet-„doeltreffend middel hebt gekozen.

„En courantenbericht overeen ongelukkig achter „gebleven gezin op een visscherseiland wekt medelijden op. Een nuchtere of ook een op zekere wijze „welsprekend-gevoel volle beschrijving van mijnwer-

14