Grete. (giftig). Nee, die smeerlap het me moeder voor alles alléén late opdraaie, toen-ie voor de Oost tee-kende____
Schmidt. Waar woonde uw moeder, toen u geboren werd?
Grete. Weet ik dat!____
Schmidt. Ik bedoel geen naam van ’n straat — de plaats — de stad....
Grete. Dat staat toch in ’t geboortebewijs____
Dolf. Jongen, Schmidt — da’s niet listig van je!
Schmidt. (’n tikje geergerd). Ik heb daar m’n reden voor, meneer, (tot Grete). Dus dan is u zéker in Amsterdam geboren — en daar woonde uw moeder al vóór dien tijd?
Grete. Me benne d’r nooit vedaan geweest. Me moeder is d’r gebore en gestorreve.
Schmidt. Nog één vraag, meisje — dan weet ik voorloopig genoeg, tenzij een van de andere heeren nog iets wil weten — welke kleur haar had uw moeder?
Grete. Bruin — maar ’t laaste jaar in ’t gasthuis wit.
Schmidt. Dank u. Ik geloof niét, juffrouw Donker, dat u in aanmerking zal komen — maar in ieder geval hoort u nader van me.
Grete. As ’k maar ’n kléin beetje krijg — ’k ha-d’r zoo op gevlast____
196