Vreemde jacht

aarzelend). Nee. Je heb gelijk. Merci (reikt het over). Heb je Suze daar ook?

Charles. M’n vrouw — nee. Of misschien hier... (doorzoekt de portefeuille). Nee. Zeker verlegd (in de slaapkamer weerklinkt gelach). We behoeven ons voorloopig niet ongerust te maken, oom — zoolang ze in dié stemming zijn____

Dolf. Tant mieux! (staat op, klopt zachtjes).

Achtste tooneel.

Charles, Dolf, De Dokter.

Dokter (met de champagne-flesch en het presenteerblad). Sust!... Nee vooral niet binnen! — Dolf ?... Meneer Dolf van Walden? Herkent u me niet meer?... Linden. ... Jan Linden....

Dolf. Pardon — mogelijk dat_____

Dokter (de flesch in den koelemmer stellend). Ik heb uw schoenen nog in ’88, ’89 gepoetst — ik heb op één avond drie snijkoeken moeten slikken, omdat ü zich verbeeldde,    dat    ik ’n    speld binnen had    gekregen ____ Boven    de    handschoenenwinkel    in    de    Bree-

straat — met aan de    overzij    ’t Stadhuis.

Dolf. Ben jij —    ben    u  die kleine bleeke    Jan,

die.... Kerel, ben jij al dokter? (schudt z’n hand)

En mama?  We    hebben daar zoo luidruchtig

hooren lachen  Is ’t weer zoover beter, Jan of

Linden of dokter.

138