Interieurs

débatéren, vroeg dan de rabbijn, fijntjes-stroef, - wat Louis, trots en gereserveerd, prikkelde. Was hij niet genoeg man van de wereld om te weten wat-ie doen en laten kon. - Of-ie later dan eens ’t genoégen mocht hebben om met de rabbijn over verschillende onderwerpen te praten? Hij had al lang eens met een ontwikkeld geestelijke over de Mozaïsche wet, die hem bijzonder interesseerde, willen spreken. - Dat zou de rabbijn met véél genoegen doen. - Gister was hem nog toevallig een boekje van 1778 in handen gekomen over erfenissen, voogdijschappen, testamenten van Hirschel Lewin, opperrabbijn van Berlijn. - Dat kon mijneer Frank van hem ter inzage krijgen. - Heel graag. - Of de rabbijn, ’t bijvoorbeeld óók niet zonderling vond, dat Abraham niets na had gelaten aan de zonen van zijn wettige vrouw Ketura, en alles geschonken had aan Isaac en de zonen van zijn bijwijven. Maar de rabbijn ontweek, beschaafd-zeker, de spitsige opmerkingen van de student. Men moest de Penta-teuchus niet wikken en wegen met schrandere opmerkingen van gezond verstand. Wat bleef er over van ’t niéuwe testament, niewaar, als men per se ontleden wou?. . . Gister nog had hem een diamantslijper, die socialist was, gezegd dat Christus in Lukas gebiedt om kapitalisten dood te slaan⁴⁴. . . Alles werd in domheid of in spitsvondigheid veroordeeld, bespot. .. Diezelfde man had beweerd dat Isaac evengoed ’n zoon van God was als Jezus. . . om Genesis XXI.6... En zo brak deze tijd van materialisme, van strijd om brood alle schone parabolen. . . Nooit was een beeldenstorm sterker geweest. Ze-

44. Lukas XIX:27.

54