Interieurs

‘Is die ziek?’

‘Ja-a-a.’

‘Wat mankeert-die?’

‘Infloe-enza.’

‘Watte?’

En dan ome Jemp, nóg eens hard, met verlegen buigen van het snoekenkopje naar Davids behaard oor - wat was ’t lam om ’n vréémd woord zo dikkels te zegge met die vreemde meneer ’r bij - ‘In-floe-en-za.’

‘Infloe-énza?. . . Daar mot je mee oppasse. . . Jullie bele-ve anders wél simche¹ an de jonge, hè?... Wat zeg-ie?. . . Harder.’

‘Ja-a-wél!’

‘In wélleke klas zit-ie nou?’

‘In de vierde.’

‘Zo-zo. . . Mijn Levie is van ’t jaar blijve zitte. . . ’n sóé-zer. . . maar-die leeft als-die op ’t kantoor mag komme -niks voor de studie die jonge. . . ’n gewikste koopman -wat ik je zeg. . . Hoe staat ’t met de staking van de roos-jesslijpers?. . . Wat zeg-ie?’

‘Ze zulle krijge wad ik ze wens ‘Watte?’

‘Geen droog brood meer te verdiene met die stakings!... ’ ‘. . .Weet je wie die stakings anzette?. . . Lui die niks te verspele hebbe. . . Allemaal gesjochte mamsers.. . Niet toegéve. . . Geef je vandaag je pink. . . dan stele ze mor-rege je hand... Ze neme de bróóche⁴⁰ van ’t vak.. . Watte!. . . Mamser benenidde. .. anders niks!.. . Watte. . . ?’

42

¹

Vreugde. 40. Zegen.