Interieurs

‘Vierhonderd een en derdig gulden vijf en veerdig cente.’ ‘Harder. . . ’k Versta geen woord

‘Vierhonderd één en derdig gulden... en vijf en veerdig centé. . . van killegeld. . /

‘Van killegeld, ja, dat heb ik wel gehoord. . . Zo-zo. . . En watte is daarmee?’

Geduldig gaf Hangjas de uitlegging. Oom David luisterde met aandacht, de pluizige wenkbrauwen saamge-schroefd, knikkebollend alsof-ie ’t volkomen eens was. ‘Wat hou u de boel nou óp, oom,’ zei dan Aaron inééns: ‘u weet toch alles van a tot z.’

‘Nee dat weet ik niet/

‘Heb ik u niet in de keuken verteld ‘Ach van jóuw uitleg heb ’k niks begrepe. . . Meneer Hangjas heeft ’t me duidelijk gemaakt.. . Zo-zo - Enne mot dat betaald worde?

Hangjas en Snoek legden ’t nóg eens uit.

Oom schudde begrijpend en toestemmend ’t hoofd. Zn grijsgrauwe haar was in een stage trilling. Onrustig wiebelde het been van Ben, die tegen de lessenaar geleund stond. Aaron trommelde met de vingers tegen ’t behang. ‘Late we ’t nu in gosnaam kort make, oom/ zei Ben, ongeduldig.

‘Ja-ja. Zeker-zeker,’ knikte oom, die voor ’t zaakje breeduit ging zitten alsof-ie n post dadels of sinaasappelen an ’t afsluiten was... ‘Dus ’t mót betaald worde. . . Das récht en billijk. .. Dat zou Mijkel óók zegge. .. Dat zou Mijkel zéker zegge. .. Alléén bij je dood de voordele.. . en bij je leven niks, dat gaat niet an. . . Néé. . . Da’s heel juist. . . Daar valt niks tege in te brengen. .

‘Maar oom, gebruik nou toch je verstand!’

25