Interieurs

‘An zuikerziekte.’

‘. . .An suikerziekte. . . Net als me broer. . . Wel verschrikkelijk

‘Is mijnheer Mijkel lang ziek geweest?’

‘Watte?’

. .Is u broer lang ziek geweest?’

‘. . Ja dat zal wel. Ja dat zal wel,’ antwoordde oom David, knikkend alsof ze hem naar z’n gezondheid gevraagd hadden.

‘Enne hoe maakt ’t uw vrouw, meneer Hangjas?’

‘Be-ést, mijneer.’

‘Zo-zo - Zo-zo - alles wel bij u thuis?’

‘Dank u. Alles wel.’

‘Heeft uw zoontje z’n barmitswe al gedaan?’

‘Jozep?... Nee dat zal over ’n week zijn.. . Als mijneer mijn de eer wil andoen.’

‘Zeker-zeker. Zo-zo. . . Ja dat heb je zo niewaar. . . In ’t ene huishoue vreugd... In ’t andere leed. . . Me broer was nog geen vijftiger. Nóg geen vijftiger. . . Op Sim-ches-taure¹ was-ie gebore. . . Wel ’n toeval, watte?. . . Toen was ik twee jaar. . . Jaja. . . Jaja. . . We worre allemaal ’n daggie ouwer... Wat ik vrage wou... Wat is dat met dat geld?’

Behendigjes viel de pruim in de zijzak van Hangjas. Met de nog-natte hand nam-ie ’t notitieboekje weer op en praatte, halfschreeuwend in de behaarde oren van oom David.

‘Dad is van killegeld!’

‘Hoeveel?’

24

¹

Vreugde der Wet; joodse feestdag in oktober.