ge. . . Heb jij met ’m te make?. . . Heb ik met ’m te ma-ke?. . . Laat ’m lope naar de asjmedij. . . ’1 ‘Als ’t an mij lee, gaf ’k ’t minder. . . Cente laat-ie niet na...’
‘Ogh! Ogh!. . . ’n Chazzer n hoor eraus. . . !’2 ‘n Schandaal?. . . n Schandaal?. . . An Sjabbes risjes29 doen, dat noem ik ’n schandaal!. . . ’n Stuk in de krant schrijve!... Oj?. . . ój?. . . ój. . . Je mod wat hore. . . Hèhèhè!. . . Pas op... ’
De deurknop piepte in de ijzeren voeg. Maar Ben en Aaron bleven buiten.
‘. . .Wat e gesmoes. . . ’
‘Nannó. . . Vierhonderd derdig gulden. . . ’k Heb tóch rachmones
‘Ze snijje zich géén krieje,’ giechelde Hangjas... ‘géén krieje. . . en toch ’n krieje. . . !’3()
De dikke buik van Snoek schobberde op en neer van ’t lachen.
‘. . .Geen krieje. . . en tóch ’n krieje,’ lachte die na.
‘. . .Dat wóu Pruim olef-e-sjolem,’31 zei Hangjas weer, droog-komiek en krabde met z’n wijsvinger in ’t grauwe stoppelveld. Buiten - vlak voor de deur - was ’t stemmengeschuifel. Binnen, kijkend naar de bewegende deurknop - praatten de twee joodjes, giftig, afgevend op Schuit, die zo driftig geweest was en op Aaron’s trotse, kort-en-bondige manier van doen. In het zijkamertje mufte getto-lucht. Nu ze alleen waren, niet gedwongen om kruiperig-beleefd te zijn voor de geld-meerdere, de
22
1
Duivel. 28. Trek een zwijn een haar uit. 29. Kwaadaardigheid.
2
30. Scheur (in kleding) bij wijze van rouw. 31. Wijlen.