Interieurs

Zij n beetje angstig dat 2e haar 2in had doorgedreven, wiebelde van 2enuwachtigheid met ’t ene been. Was dat nou 20 érg?... Ze had geen 2in om m an Koos te 2en-den, omdat ’r nou al ééns ru2ie over geweest was. En toen had 2e éérlijk gedacht - daar kon 2e n eed op doen - ’k 2al Guus ’r 2elf is an laten smullen. Die houdt 20 van lekker eten. ’k Zal ’m is verrassen. En de hele middag was 2e er voor in de keuken gebleven, om m 2achies te laten brajen.

‘Hè toe nou, Guus,’ vroeg 2e vleiend, ‘2et nou geen boos ge2icht; hè, toe nou. . . Laat ’t eten nou niet koud worden

‘Nee, ’k lüst geen haas. . .!’

‘Hè, toe nou. . . ’k Heb ’r 20 me best op gedaan. . . Hè toe. . . Snij ’m nou is netjes voor... En smul d’r is an. . . ’k Zie je 20 graag smullen

Hij, 2wijgend, bleef teruggeleund. Nou 2ou-die 2ich in-houden en is geen ru2ie maken. Maar toegeven an die grillen dat dee-die niet. Kan je begrijpen! Niet om 20-veel!

‘. . .’k Eet geen haas,’ begon hij weer kalm: ‘’k heb nou eenmaal de haas voor Kóós gekocht en ’k smijt 20 niet met geld!. . . Geef nou maar ’t gehakt op tafel en 2end ’m gebrajen an Koos

‘Nee,’ weigerde 2e, 2enuwachtig: ‘dat doe ’k niet. Wat mot-ie wel denken!. . . Dan denkt-ie dat wij ’m niet lusten, dat-ie niet goed is. . . En gehakt kan je bewaren tot morgen of overmorgen... Je kan geen gebrajen haas an iemand 2enden. . . ’

‘Dan 2end je m niet/

‘Nee ’k 2end ’m niet gebrajen

140