Interieurs

kruije maar hebt, maak je hier net zo’n goed Meibowl-tje.’

‘Hoe wéét je dat nou?’

‘Omdat ’k ’t weet.’

‘Da’s geen argument.’

‘En hóé weet jij ’t dan?’

‘Ik weet ’t van ondervinding

‘Van die halve dag, dat jij in Moffrika was?’

‘Al zóu ’t ’n halve dag geweest zijn, zou ’t voldoende zijn, maar ’t was langer. In elk geval was jij nooit in Moffrika.’

‘Dus moet je erges gewéést zijn om over ’n produkt te oordele?’

‘Natuurlijk!’

‘Zo. En macaroni?’

‘Kan je niet vergelijke.’

‘En Duits bier.’

‘Haha! Je drinkt hier geen drüppel Duits. Allemaal ange-zet goed.’

‘Da’s weer ’n bewéring van jou.’

‘Vraag maar an Nanta.’

‘Als Nanta ’t zegt he’k ’r in ieder geval fidutie in. Die ként Moffrika. Maar joüw anderhalve dag!’

‘Drinke jullie liever is uit in plaats van te zage. Wat kan ’t jullie verdomme

Maar Hans hield vol. ’t Gesprek zeulde levendig voort over wijn, over een moord in de Parkstraat. Frits dee er aan mee. Eerst had ’t dispuut over zülke dingen hem een verwondering gegeven, was nóg eens in hem opgebrand de gedachte, dat-ie voor twee, drie maanden dagen had gekend van wanhoop, zeer zwarte logge wanhoop, dat ’t

106