i8
„Ja, ja .. . hou maar op ! .... ’n vreedzame .... heel vreedzaam ! . ... Als iets je pijn doet, crénom, trap j’t weg! . . . Zut! !. .. Da’s boter an de galg gesmeerd, als je metjullui spreekt! .. .”
Averino draaide onrustig, ongeduldig op z’n stoel, ’t Was hem in ’t geheel niet aangenaam hier over sociale toestanden te twisten met zoo’n heetbloedig partijganger.
Ook liet hèm de worsteling der partijen koud.
Zijn ideaal was geld.
’t Volk interesseerde hem niet.. . alleen had je er knappe meiden onder, die hij . . .
Hij moest wat antwoorden, zei fluweelig:
,,’k Begrijp je waarachtig .... ’k begrijp je best, meneer.” „Laat dat meneer d’r maar af.”
,/k Vat je bedoeling.... ’k hou van den werkman Als je weer in Brussel komt, moet je me eens opzoeken .... Hier is m’n kaartje .... Heb je nog wat van de stad gezien, toen j’r was?”
,,’k Had niet veel tijd?”
„De Sinte Goedele?”
„Zeker .. . Verdomd mooi!”
„’t Paleis van justitie?”
„’t Paleis? .... ’t Paleis van justitie. ... ’k Heb d’r twee uur rondgeloopen.. . . D’r werd juist ’n arme drommel gevonnist, die gestolen had.... Neem je hoed af! zei de hellebardier.. . . ’k Heb ’t gedaan.. .. ’k Heb geluisterd naar ’n sinjeur in ’n spiksplinternieuwe toga. .. Crénom wat *n woorden!. .. De lobbes op de bank zat te grienen.... Twee jaar vroegen ze, twéé jaar om ’n paar gestolen schoenen!...” „Wat zeg je van zoo’n paleis?”
„Van je?... Als ’k d’r an denk, raakt m’n bloed an ’t koken — ’t kookt nog al gauw! — Weet je wat je paleis is? .. . Niet? . .. ’n Monument voor den rot-toestand in Bel-gie!. . . Toen ’k d’r uitkwam heb ’k zitten huilen. .. Zöo’n laffe donder ben ik! . .. Als je denkt aan je makkers in de mijnen!., an de levende machines in de groeven. .. . Alles