Duczika

„Zoo!", zei Erich zich inspannend: ,,’ns zien wie de baas in ’t leven is, de man of de vrouw...”

„De vrouw!”, praatte Betty moeilijk, omdat ze ’r adem moest inhouden.

„De man!”, lachte Erich: „wil je los laten, Bettylief, voor 'k je pijn doe?”

„Nee!”, zei ze door ’r saamgeklemde tanden sprekend.

„Nou, nou”, praatte mama, bang voor 't geschommel der flesschen: „schei ’r mee uit, Betty!”

„Nee!”, zei ze moeilijk. Ze was 'r rood bij geworden en ze snoof door ’r neus, zoo als ze zich inspande, om de vuist gesloten te houden.

„Bettylief, ’k waarschuw je voor *t laatst: ^fk moet je pijn doen”, drong Erich aan. Hij had ’r zelf ’n kleur bij gekregen. Schouder aan schouder, knie aan knie, de warmte van ’r meisjeslichaam voelend, de koorts van haar hand in de zijne, wond-ie zich op, wilde-ie coûte que coûte de sterkste, de meerdere zijn.

„Doe niet zoo mal, Betty!”, verweet Duczika, die zich aan 't gestoei ergerde: „meneer Röse zal nog de gekste dingen van ons denken!”

„Bemoei je 'r niet mee!”, zei Betty bijna in ruzie-toon, en met ’n wilden zet van ’r stoel opstaand, poogde ze zich nog eens los te rukken. Maar Erich, ook opgestaan, hield ’r met z’n stalen handen vast.

„Nou tel ’k nog tot drie”, waarschuwde-ie de meisjespols grijpend en de kleine vuist zacht beduwend: „en al was je dan de sterkste kerel, Bettylief, al had je oud-testamentarische spieren... Eene, tweeë, drieë... Et voilà!”

Rik-tik-tik-tik vielen de goudstukken op de tafel, en tegelijk, bleek van drift, omdat ’t ombuigen der hand heusch venijnig pijn had gedaan, gaf ze 'm met de vingertoppen ’n tik op z’n wang.

„Dat’s gemeen!”, zei ze spijtig neerzittend en de handwrijvend: „dat’s gemeen en dat’s laf, om iemand z’n pols om te draaien!”

,,’k Zal je morgen m’n getuigen sturen”, lachte Erich, ’t geld weer in z’n vestzak schuddend: „want je heb me daar gruwelijk beleedigd, niewaar Poldi, hahaha! Kerel, wat heb jij ’t achter je mouwen! Terwijl ik vecht dat *k ’r van transpireer, om m’n eerlijk verdiend kapitaal uit de handen van dat gespuis terug te krijgen — ’n bandiet kon ’t niet listiger probeeren dan jij,

10