Droomkoninkje

stoel ondersteboven - ik heb de antennedraden voor onweer uitgeschakeld.’

Zo wild van gebaar als hij boven geweest was, zo omzichtig als een poes tussen porselein bewoog hij geen minuut later in de slaapkamerschemering. Naar Magdalena in de wieg, met een zuigduim in haar mond, keek hij zoals een man, die een gezichtje nog niet in zijn ziel omsloten heeft, naar een zuigelingetje kijkt - aan het slapende kereltje, dat met een oude negerpop naast zich lag, zogen zijn ogen zich vast, of hij een reis rond de wereld moest maken. Zij, nog altijd met haar blote voeten in zijn toffels, liet hem uit tot bij de benedendeur. ‘Je moet me dat van gisteravond niet kwalijk nemen,’ zei hij, nóg eens afscheid nemend. ‘Ik voelde me zo belabberd als een hond.’ - ‘Ga nou, schat,’ antwoordde zij, ‘en niet uit de trein springen als hij nog niet stilstaat, en als er wat tussenbeide mocht komen, dan zend je een telegram!’ ... ‘r komt niks tussenbeide,’ zei hij stellig. En terwijl zij op de onderste traptree eventjes met ogen vol waterlanders bleef zitten, stapte hij stevig aan, het beeld van het slapend mannetje met de negerpop in zijn bran-dend-leeg hoofd.

Maar op kleine Koerts verjaardag zou hij niet present zijn. Er gebeurde iets heel onverwachts.

15

Er moest onweer in de lucht zitten, zo vermoeid als moeder zich voelde, terwijl ze het keukentje redderde, de luiers een sopje gaf en de daagse bezigheidjes, die haar anders zo vlot lukten, met over elkaar struikelende bewegingen, verrichte. En vreemd lang als de kinderen sliepen. Anders om deze tijd lag Magdaleentje klaarwakker, zat haar jongen hardop te redeneren. Nu was er een hitsende stilte om haar heen, een stilte beneden en in de buurt, of mensen en dingen te loom waren om zich met elkaar te verstaan. Op haar kousen liep ze de trap op, wipte met haar hoofd het zolderluik omhoog, om het natte linnengoed aan de lijnen uit te hangen. Daar, op de door Koert getimmerde kleine werkbank, stond het speelgoed van de man, en op de tafel lagen nog wat prenteboeken van het kind. De omgesmeten

96