10
Vader had een schone boord van moeder gekregen en zijzelf had haar zondagse hoed opgezet, omdat ze hem niet alleen naar de Rechter-commissaris wou laten gaan. Een driftig man, beschuldigd van diefstal van fabriekslampen -de opkopers hadden al lang om de fabriek gezworven en eindelijk hun slag geslagen - het foefje van het uitdraaien van nieuwe en het indraaien van dode lampen, als de electriciën er zich toe leende - zo een opvliegend man, die zijn patroon haast te lijf was gesprongen toen hij hem enkel ‘dagdief’ noemde, het je niet zonder geleide als hij voor moest komen. Samen waren ze naar het Huis van Bewaring getrokken, maar moeder had beneden moeten wachten, toen de ijzeren deur aan de stille Leidsekadekant in het slot dreunde, de sleutel nog eens werd rondgedraaid en de portier beneden aan de ijzeren trap floot dat een verdachte naar boven kwam.
Terwijl paste Koertje op de zuigeling in de wieg, met de door moeder genaaide tulen gordijnen en imitatiekanten. Het was de eerste maal van zijn jonge leven dat hij alleen in het huisje mocht blijven en met een gnuivend plezier onderging hij het wonder, dat vader en moeder hem zo vertrouwden. ‘Wat heb je liever, schatte jongen,’ vroeg moeder, ‘dat we iemand vragen zo lang op jou en je zusje te passen, of dat je als heel grote jongen op jezelf en Mag-daleentje let?’ - ‘Gaan jullie maar,’ zei hij, ‘ik zal de deur niet open doen, niet aan het vuur komen, niet uit het raam hangen en me zussie stilletjes laten schreeuwen.’ -‘En niet met lucifers spelen en je brood opeten en je zusje vooral niks geven, begon moeder opnieuw de kleine voorzorgen-catechismus. - ‘Het wordt tijd,’ zei vader. ‘En je kan hem gerust vertrouwen!’ - ‘Dat ken je,’ knikte het ventje. In de hem toch bevreemdende stilte, nu ze eindelijk weg waren, de stilte waarin de klok anders tikte, de kanarievogel anders van zwavelstok naar zwavelstok sprong, en je dingen in de kamer oplette, die je nog nooit meende gezien te hebben, trachtte hij eerst de door moeder in blokjes gejaapte boterhamreepjes in gehoorzame volgorde in de kroes met lauwe melk te brokken - de korsten het laatst mocht niet - toen, omdat de prop in zijn
62