Saltimbank

55

krepeere, was *k nou geen wrak. (applaus, geroffel in het circus). Mooi — ’t wordt tijd. (tbegint zich te schminken:).

Joep. En jij treedt niet op, Aujust?

Aujust. Ja — ja — daar dacht ’k an. — As je 't eene oogenblik zóo denkt — denk je 'n ander oogenblik anders. — Ik — ik — ik ben zoo. Komt ’r nieuws bij vanavond?

Joep. Nein. Ja! ’k Zal jou vragen of jij weet wie gèstren begraben ies. Dan zeg jij nee. En dan wie d’r vorgestern begraben ies. Dan zeg jij weer nee. En zoo al maar door nee, tot iek zal zeggen, dat gestern en vorgestern die menschen in die vóórste wagen begraben zijn, Goed? Is*die goed?

Aujust (<domp). Ben jij getrouwd geweest?

Joep. Geweest? Nog. Drei dochters, ein zoon. Knappe artisten.

Aujust. Kreeg jóüw vrouw bloemen?

Joep. Ha! Bergen. Doozen vol linten te huis.

Aujust. Altijd van dezelfde? (Joep haalt de schouders op). Met cadeau’s *r bij ?

Joep. Waas voor cadeau's?