Dageraad

HEIJERMANS

Heb jij óók liever, dat ik het pedaal Betrap en poppe-lijfjes snorren ga?

Jij wéét, jij wist. Jij zag niet en begréép,

Begreep in goed geloof. Raak je dat kwijt,

Na nóg hardnekkiger verzet van Gon?

Dan maar! Als 't moet, kan 'k alleenig staan. MARJOLEIN En als je je — vergist?

LUKAS

'k Vergis me niet!

MARJOLEIN

Maar als____

LUKAS

'r Is geen als!

MARJOLEIN

.... Ik ben bevreesd....

LUKAS Bevreesd voor wiè?

MARJOLEIN

Voor jóu — als *t tegenslaat!

LUKAS (lacht)

Ik sta de wereld met één enkle vuist,

Ik ben, met wat ik weet, *n rots, *n reus,

Die met zijn spieren bergen stouwen kan....

MARJOLEIN (in scherts)

nReus! Toen Gonda dreigde, werd je dwerg!

LUKAS (lachend)

Ken jij één reus, die graag in netels grijpt,

Of egels langs hun naaldenbuidel streelt? MARJOLEIN O lieve Lukas, luister even toch!

Als ik door het begeven van het licht,

Dat van mijn lijf de grootste gave was,

Niet werd gedoemd tot diepste machtloosheid,

Dan zou ik sloven tot den laten nacht Om jóu te weten in zorglooze rust.

Nu ik niet kan en al de stemmen hoor,

De stemmen van verwijt, woede en wrok,

Nu ’k drijven moet op wat ik nooit gezien,

Nooit zien zal, als het — als het komt tot vorm — Met vingertasting weet je maar 'n déél —

19