De schoone slaapster

Wachter. Wat?... ’t Stelen?

Sero. Nee — ’t rapporteeren!

Wachter. Waarom? Waarom, pardieu!

Sero. Omdat — wel, bij mijn idealen en jóüwbaard!

— hiér iedre dief een diefjesmaat moet hebben. En dan: ad één, den Staat bestelen is geen schelmerij. Jij had geen oogje, maar twee oogen moeten knijpen

— als een kat in ’t licht! Men rapporteert niet als de boeken kloppen. Wat aan den officiëelen maatstok kleeft — dat telt niet mee. En als ’t telt, dan telt ’t tikken op de vingers, van wie te lange neuzen heeft. Jouw neus was hier te lang — en ook je tong Begrepen, ha-ha-ha?

Wachter. Begrepen, nee, pardieu! Hoe kan ’kbegrijpen, als jij ’t zelf niet snapt? (legt zijn uitgegane sigaar op tafel neer) Ik rapporteer dat van ’t leer en dat vannacht élweer...

Sero. ... Gestolen is.

Wachter. .. Gestolen is! Toen zeit de kommandant: jij kletst — gestolen wordt hier niet...

Sero. (die de sigaar genomen heeft en haar aan de lamp op poogt te steken) Dat dacht ik wel!

Wachter. Ik zeg: ’t is niet alleen van ’t leer maar ook van ’t spek en van 't meel en van....

178