De schoone slaapster

Dan had ’k een wijs en kost’lijk amulet,

Dat ’k als een troost ook in jouw handen geef! (geeft haar Sero’s papieren — Wachter schiet toe, rukt ze uit haar hand).

ZESDETOONEEL.

Droomelot, Reoina, Sero, Wachter.

2^de Wachter. Komt niets van in! Daar heb ik op geloerd ! (verscheurt ze driftig).

’r Uit gedragen wordt hier niemendal!

Zie zoo ! Nou kun je grabb’len allebei! (een snipper

lezend)

Dacht ik ’t niet: jawel, ’t bekende schrift! (bukkend en de snippers nog eens verscheurend)

Te groote brokken steken in je keel En maken dat je je verslikken zou.

Dat’s beter mondjesmaat — En jij ’r uit!

Regina. ’r Uit ?... Ik ben besteld om — hem te zien...

2^de Wachter. Komt niets van in!

Regina. De kommandant...

2^de Wachter. Is gek!

Regina. Je heb me zelf gezegd...

2^de Wachter. Ik ben óók gek

We zijn ’t allemaal, ik, de Regent,

En ieder die te loopsch naast rokken loopt! (schatert

het uit).

247