De schoone slaapster
Droomelot. .. .Wat ik geworden ben !
Regina. Ik was zoo slecht, zoo laag en zoo gemeen En ook zoo laf, dat ’k haast niet biechten kan. Ik liet hem in den steek, toen ’t armoe werd, Armoe met ied’ren dag meer wrok en twist.
’k Was jong, dacht dat ’n ander beter was.
Die ander zette me weer aan den dijk:
Het was z’n recht — hij had ’r voor betaald.
Ik stond op straat ’r stonden ’r daar meer.
Naar jullie huis dorst ik niet heen te gaan.
Dat durf je niet, je voeten zeggen nee.
En ’k vond dien hongernacht toen weer ’n dak Bij weer ’n man, die me z’n kussen gaf,
’n Slok jenever en ’n middagmaal.
En ’k stond op straat. En keek de modder aan, De modder en de mannen, beurt om beurt,
Tot ’k bij die twee geen onderscheid meer zag, Tot ieder kind me nawees in de stad,
Tot ’kbang was voor de vogels en de zon,
En eerst bij avond langs de wegen ging,
Omdat je dan je eigen schaduw mist.
Eens ben ik ziek geweest, op sterven af,
En heb toen alle heiligen en God Bezworen dat ’k me beet’ren zou voor goed. Maar hoe ik worstelde en hoe ik wou,
En hoe ik heb gewroet, gesmeekt, gezocht,
De deuren van de huizen smakten dicht
En ’k stond weer in de modder — in de straat
En ben toen wéér van hand in hand gegaan,
Van man naar man — en heb op ze gespuwd, En heb gehaat, gehaat, op mijn manier En als ’k me voelde beu en levenszat,
243
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.