De schoone slaapster

Droomelot. Hield jij dan niet van hem ?

Regina. (stug) Dat weet ik niet — herinner ’t me niet meer! 'tIs zoo lang geleden — en vandaag...

Droomelot. Wat dan vandaag?...

Regina. Vandaag is alles uit... En als ’tuit is, helpt geen spijt, geen klacht!

Droomelot. Je praat in raadsels, moederlief... Je praat...

Regina... Allicht te veel (met blik op wachter, die even in deuropening verschijnt) — omdat ’k niet praten mag! Ik kom misschien terug.

Droomelot. Dat hoeft niet meer. ’kBen vrij.

Regina. Jij vrij ?

Droomelot. ’r Houdt me niemand hier !

Regina. (angstig)

Je zegt dat zoo — zoo blij en opgewekt Omdat je nog niet weet... Ik ben besteld...

Droomelot.

Ik weet — weet dat-ie nog gevangen zit,

Wéét dat-ie niet door schuld is los gekocht, Wéét dat-ie me zoo diep verachten zou,

241