Open brief aan een dief (serie Heijermans' Camera)

30

den „Schele”. Wou-die nóg lager, dan kreeg-ie geen twééde bord in ’t dorp.....

„Ik zou willen weten,” redeneerde de veldwachter, stijf van ’t zitten: „hoe ze zoo met centen smijten om je ’n bord, dat met timmeren en verven ’n duit kost, thuis te sturen en je ieder jaar vijftig gulden huur toe te betalen... Dan mot ’r toch an die ehem-panje verdiend worden!”

„Ja, ja,” zee de waard: „daar zit ’t ’m in! An zoo één kruik van dat goed, het ’n waard in de stad meer as ik an de heele vertering van de „Fanfare”...”

„Ken niet,” zee de bakker: „jij schenkt Zaterdag an gerste en an klare..."

,,’k Schenk Zaterdag geen klare!”

„Wat kost dan zoo’n flesch chempanje mersier?”

„Weet ik dat?”

„Nou ik zou ’t niet lusten,” zee de koster: „da’s net as met sigaren... Je betaalt van de acht of van de tien of van de twaa-lef — en knap as je in ’t donker, as je niet weet hoe ze geprijsd staan, ’t onderscheid proeft!”

„Da’s klessen!” viel de waard geprikkeld uit: „as jij ’t onderscheid tusschen ’n segaar van de acht of van de twaalef niet ken ruiken, dan ben jij geen rooker!”

„Daar doe ik ’t om!” hield de koster vol: „daar doe ik ’t om tien glazen bier, dat as jij hier de lamp uit blaast, en ik jou op ’t gevoel af laat rooken...”

„Dat voel ik op de tast!” zee de waard stellig: „enkel an de vorm weet je al..

„An de vorm? En as ’k je ’m in ’n pijpie geef?... Nee, hoor! Je betaalt voor je verbeelding, wat jij, veldwachter?... As ik jou ’n segaar van ’n gulden of een van ’n cent geef, durf jij dan in ’t donker te zweren..

„Bestaan niet van ’n gulden!” zee de veldwachter: „maar of ’n segaar stinkt of dat-ie niet stinkt — dat wil ik je wel op ’n briefie geven...!”

„Ik mot niks van segaren hebben!” zee ook Merks, z’n kluivertje tegen den tafelrand leegkloppend: „as ik me pijp stop weet ik wat ik d’r in doe, en in ’n sigaar mot je d’r na rajen...”