Open brief aan een dief (serie Heijermans' Camera)

2 7

Affljn, opschieten — oppassen da-je weer niet achter ’t net vischte — dat de sikkretaris, die óók ’n kaart had gekregen — èn de koster je niet vóór waren, da-je over ’n maand of zoo niet overal in de kom van de gemeente borden met Champagne M e r c i e r zag, da-ze je geen loer draaiden, en da-je ook op zoo’n makkelijke, dood-makkelijke manier centen van je dak ophaalde ...

Binnen slobberde-ie gehaast z’n koffie, ’r de snee brood in soppend, en nog voor de boerin de beesten gevoerd had, klepte-ie ’t hek bij den vlonder achter zich toe, en driftig ’t versch-gestopt kluivertje bekauwend, bestapte-ie den grasrand van den weg, de slijkvorens van ’t wagenpad, waar doorheen haast geen peerd na de regen van de laatste dagen de lasten kon stouwen, verstanctfg-lijk mijdend.

In de wei was al leven. De meid van den Heemraad sjokte met de melkemmers achter de heg — de knecht van Derksen wiedde ’t kruid tusschen de stoppels en langs den weg kwam ’t hondenspan van den bode, hijgend, blaffend, omdat ’n kees op een van de erven an had geslagen.

„Morgen, Merks!”, zee de bode, ’n rotting in de handen — en z’n logge beenen schokten met elk gezwiep van de kar.

„Morgen!” knikte de boer, en in de hernieuwde stilte stapte-ie vlugger an, de toegevroren plasjes — nachtvorsten waren d’r nog!

— met de beklonken hoeven van z’n hakken verbrijzelend.

’t Was ’n heel end te vroeg. Om negen, had de reiziger geschreven. Maar jawel! De sikketaris, de bakker, de veldwachter, de schoolmeester, de koster — alles loerde op den posttrein — op den vent, die de daken bij de bocht van ’t spoor met z’n stomme advertenties, waarvan je niet dat snapte, vol kwam stopper,.

Was je over je tijd, dan had-ie je nie-meer noodig...

Of-ie gelijk had gehad!

In de gelagkamer van ’t dorpslogement, dat voor ’n half jaar zelden, zèlden ’n gast had geherbergd, omdat geen reiziger ’t in z’n hersens kreeg in ’t armoedorpje af te stappen of uit te pakken

— hadden ze niet sinds jaar en dag alles uit de stad door den bode betrokken? — in de propere gelagkamer met z’n verschoten